Η πολύπαθη Θεσσαλία μετράει ακόμα τις πληγές της. Περιμένοντας την νέα αλλαγή του καιρού μερικά μόνο σημεία μήπως και προλάβουμε να μπαλλώσουμε κάτι. Δυστυχώς θα περιοριστώ στην περιοχή της ψευτο-ψηφιακής πόλης των Τρικάλων. Να είστε όμως σίγουροι ότι ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ παρόμοιες καταγραφές υπάρχουν σε ολόκληρη την Θεσσαλία που χρήζουν εντοπισμού και άμεσης σχετικής αντιμετώπισης.

Σημείο -1-

Αυτή είναι σήμερα η κατάσταση της γέφυρας Αρριανού των Τρικάλων απέναντι από το Νοσοκομείο (Φωτογραφία 1).

Η διατομή της κοίτης του έχει ελαχιστοποιηθεί από φερτά υλικά με ύψος μικρότερου (από επιτόπου οπτική εκτίμηση) των 2 μέτρων ενώ ολόκληρη η κοίτη του είναι γεμάτη από κλαδιά ακόμα και κορμούς δέντρων και κάθε είδους εμπόδια που μπορείτε να φανταστείτε.

Δεν είναι η πρώτη φορά που υπερχείλισε ο Ληθαίος ποταμός. Ιστορικά αναφέρεται η μεγάλη πλημμύρα του 1907 ως μία από τις χειρότερες φυσικές καταστροφές που έχουν πλήξει ποτέ τη χώρα μας, σημειώθηκε στις 4 Ιουνίου του 1907, όταν πλημμύρισε ο Ληθαίος ποταμός στα Τρίκαλα, οδηγώντας στον θάνατο περισσότερους από 100 ανθρώπους. Όπως αναφέρεται στο «Εγκυκλοπαιδικόν Ημερολόγιον του Έτους 1908» που κυκλοφόρησε από το «Βιβλιοπωλείον της Εστίας» με συντάκτη τον Ι.Α. Βρετό. «κατά τον Ιούνιον του παρελθόντος έτους πλημμυρήσας εξ αδιακόπων βροχών ο διά της πόλεως διερχόμενος Ληθαίος παραπόταμος του Πηνειού, εκρήμνισεν υπέρ τας 1.000 οικίας και έπνιξεν άνω των 100 κατοίκων. Από μιας μόνον οικίας εξήχθησαν 48 πτώματα!».

Από τότε, βέβαια, (από την δεκαετία του 1930) αναπτύχθηκε ένα τεράστιο και πολύχρονο έργο της Δασικής Υπηρεσίας στα ανάντη όλων των ποταμών του κάμπου (Ληθαίος, Κουμέρκης, Αγιαμονιώτης, Πορταϊκός) και των ορεινών χειμάρρων που καταλήγουν σε αυτούς. Ωστόσο το έργο αυτό εγκαταλείφθηκε λόγω υποχρηματοδότησης. Όλα τα χρήματα διατέθηκαν σε πολυδάπανα και τελικώς ανόητα (εκ του αποτελέσματος) αντιπλημμυρικά έργα μόνο στα πεδινά. Έτσι έμειναν σχεδόν όλα τα φράγματα στα ανάντη ασυντήρητα και ακαθάριστα με αποτέλεσμα ουσιαστικά να μην λειτουργούν σωστά.